Była, zobaczyłam, wysłuchałam i jestem zauroczona. Bardzo dziękuję Naluś za umożliwienie mi zobaczenia tego wszystkiego.
Osiem szalonych kobiet w sobotnie popołudnie udało sie z różnych krańców Polski na koncert Georga. Dojazd był świetnie zorganizowany, prawie pod sam stadion dojechałyśmy tramwajem z samego ryneczku. Na stadionie jeszcze nie bylam, ale wywarł na mnie fenomenalne wrażenie. Jest piękny, z każdego miejsca na trybunie cudnie widać murawę. Jest duży i wysoki. Nie lubię wysokości, napawa mnie delikatnym lękiem. Miejsce miałam 3 rząd od góry, czyli pod samą koroną stadionu. Ten ogrom ludzi, szok. Przed samym wejściem na scenę Georga parę razy obiegła stadion fala meksykańska. Kurcze ale czad. Chyba zostanę kibicem. Już oczami wyobraźni widzę co sie będzie działo w przyszłym roku na tej murawie. Pełen szał.
No a sam koncert, fenomenalny. Kurcze co artysta to artysta. Ani jednej fałszywej nuty. Choć było 30 000 osób czułam się jak w małym klubie. Georg stworzył taką cudną atmosferę, że aż się chciało słuchać, nagłośnienie obłędnie dobrze dobrane.
Mogłabym się tak jeszcze rozpływać ze dwie godziny, ale powiem krótko. Jestem dumna że mieszkam we Wrocławiu. Jestem dumna, że moje miasto tak pięknie się rozwija. To jest moje miejsce, które kocham. Pękałam z dumy, jak koleżanki z innych zakątków Polski chwaliły moje miasto i to co sie w nim dzieje, były pod wrażeniem.
Nie przewidziałam tylko jednego, że tam na górze tak strasznie wieje. No i zmarzłam strasznie. A dziś obudziłam się i 37’6 na termometrze oraz potworny katar i ból gardła. No trudno musze kupić coś szybko stawiającego na nogi, bo na zwolnienie raczej nie chce mi sie iść.
Ale było warto
Zazdroszczę wrażeń. Tez lubię George'a Michaela. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńJa zazdroszczę i wrażeń i tego, że mieszkasz we Wrocławiu. Rzeczywiście piękne miasto. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń