podsumowując

Urlop dobiega końca. Człowiek czeka jak ten głupi cały rok a tu pyk i już koniec. No nic, na następny taki rarytas trzeba czekać cały rok.

Pierwszy tydzień był wycieczkowy a drugi remontowy. Jestem z siebie taka dumna bo udało mi się odświeżyć pokoik dziewczynek praktycznie samej. Założyłam nowe tapety, skręciłam biurko dla nowej uczennicy i kolorowe krzesełka dla obu gwiazdek.

Ściana przy której stoi łóżko dziewczynek jest bardzo kolorowa i dziewczyńska.

Natomiast ściana z biureczkami i pod oknem jest groszkowo zielona. Dziewczynki są zachwycone, a ja dumna, że udało mi się wszystko zrobić przed zakończeniem urlopu. Muszę jeszcze tylko dokupić mały dywanik, lampkę na Ewci biureczko i szafeczkę na książki.

Jesteśmy już prawie gotowe na powitanie nowego roku szkolnego. Jednak przez zawirowania remontowe i ogromny bałagan nie udało mi się nic a nic podziergać. W sumie to już tęsknię za takimi jesiennymi wieczorami. Na dworze ciemno a ja sobie siedzę w ciepełku z drucikami.

Wracając z Wawy kupiłam sobie gazetkę i w sumie nie miałam okazji jej poczytać.

 

Znacie? Jak się ogarnę ze sprzątaniem to zanurzę się w lekturze. Co prawda w planach mam jeszcze zrobić paprykę konserwową i dżem z brzoskwiń, ale jakoś chwilkę wygospodaruję.

A jeśli chodzi o plany to się ostatnio zainspirowałam takim oto czymś http://bulletjournal.com/ 

Zeszycik kupiony, kolorowe cienkopisy też. Mam nadzieję, że łatwiej mi będzie teraz planować sprawy do załatwienia, zrobienia i ogarnięcia.

Pozdrawiam serdecznie i mam nadzieję, że wkrótce będę miała więcej czasu na dzierganie a życie wróci do zwykłej, szarej normalności ;)

Warszawa spontanicznie

Tak sobie dłubiąc i skrobiąc ściany (bo zachciało mi się remontu u dziewczynek w pokoju) wpadłam na dość szalony pomysł wycieczki do Wawki. Namówiłam małżonka, żeby wybłagał choć dzień urlopu i pojechaliśmy. W sumie to już od bardzo dawna obiecywaliśmy dzieciakom wizytę w Centrum Nauki Kopernik i teraz wreszcie się udało.

A, że dzieci są w takim wieku, że lubią zwiedzać i oglądać różne ciekawe rzeczy pierwsze warszawskie kroki skierowaliśmy do Muzeum Techniki.

Pooglądaliśmy stare Warszawy, a pan od fizyki bardzo fajnie opowiadał dzieciom o różnego rodzaju siłach.

Niestety w tym muzeum nie można było dotykać eksponatów a małe rączki Ewci aż się rwały by coś tam szturchnąć i kliknąć. Na wystawie poświęconej telekomunikacji stanęliśmy przy starych automatach telefonicznych. Maja wielkimi oczami patrząc na telefon zadała pytanie: – Mamoooo a jak się tu wybiera numer? No to jej powiedziałam: – no jak to jak? Wykręca się! Dla mnie to oczywiste a dla moich dzieci zupełnie nie. Skorzystaliśmy z uprzejmości pani opiekującej się tą wystawą, która  pozwoliła pokazać dziewczynom co to znaczy “wykręcić numer” i że to się na prawdę kręci.

Podobno do Kopernika ciężko kupić bilet. My swoje kupiliśmy jeszcze we Wro – przed wyjazdem :) Nie staliśmy w gigantycznej kolejce i ku zadowoleniu dzieci szybko można było wejść do środka.

A potem było już tylko istne szaleństwo i zabawa po same uszy.

 

Ale było fajnie i super i na 100% przyjedziemy jeszcze raz.

A drugiego dnia korzystając z ładnej pogody wybraliśmy się na mały spacerek :)

Dzieci były tak wymęczone, że juz nawet nie miały siły marudzić ;)

Spontaniczna wycieczka udała nam sie wyśmienicie. Choć wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej ;) Jednak jak patrzę na panujący w całym domu rozgardiasz i bałagan totalnie remontowy to aż mi sie robi coś. Jestem w nastroju “nie mam litości” i wywalam wszystko tak jak leci. Trzymajcie kciuki żebym nie zwariowała z tego bałaganu.

Pozdrawiam serdecznie, ściskam i bardzo dziękuję za wszystkie miłe komentarze, które dodają mi skrzydeł.

Ps. Bardzo cierpiałam podczas tej wizyty bo MagicLoop był zamknięty. W sumie to jeszcze cierpię z tego powodu buuuu

urlopowo???

Miało być inaczej a wyszło jak zwykle. Marzył mi sie urlop nad morzem. Powolne, leniwe spacery. Nawet ta obrzydliwa flądra byłaby dla mnie rarytasem. Marzyło mi się dzierganie na plaży i budowanie zamków z dzieciakami. Jednak życie czasami potrafi nas bardzo zaskoczyć i sprawić, że pech goni pech. Z przyczyn zupełnie niezależnych od nas nasz nadmorski urlop pozostał tylko w sferze marzeń. Przykro, ale trudno. Życie biegnie swoim spokojnym rytmem dalej.

Żeby nie oszaleć i nie siedzieć ciągle w domu wyznaczyliśmy sobie plan. Zwiedzić maksymalnie nasz ukochany Wrocław. Planujemy być wszędzie tam gdzie małe nóżki pięciolatki będą w stanie dojść.

Pierwsza nasza wyprawa pokierowała nasze kroki – jak co roku z resztą – do ZOO. Uwielbiam tam chodzić, zwiedzać, oglądać, podziwiać. Pamiętam ZOO jako dziecko. Pamiętam jak wyglądało jak opiekowało się nim Państwo Gucwińscy. A teraz to jest dla mnie szok! Jest pięknie, rozbudowuje się, pięknieje i zapewnia wielogodzinną rodzinną rozrywkę.

Zwierząt Wam nie pokażę. Zapraszam do obejrzenia samemu :)

Wycieczka do ZOO była idealnym pretekstem do uwiecznienia na zdjęciach mojej nowej niebieskiej bluzeczki.

No nieskromnie powiem, że fajna jest i bardzo ją lubię.

Kolejna wycieczka upłynęła nam pod hasłem “łap krasnala bo ucieknie”

Tato w pracy więc trzy dziewczyny spacerują i podziwiają wchodząc we wszystkie dziury, na wirze i do piwnic.

A Wrocław z góry jest taki piękny. Aż po sam horyzont gdzie widać górę Ślężę.

Wczoraj pogoda ciut nas rozpieszczała. Było piękne słońce i wiaterek. Nie mogłyśmy przepuścić takiej pogody. Kompas wskazał nam kierunek na Ogród Botaniczny i Muzeum Przyrodnicze. A co widziałyśmy? Cuuuuda Panie cuuuuda.

A w ogrodzie jesień już widać czy się tego chce czy nie…

Gdy już nam się znudziło oglądanie roślinek pęd ku górze, ku niebu kazał nam się wspiąć na kolejną wierzę kościelną.

Tym razem było łatwiej niż poprzednio. Winda po 60 schodach zawiozła nas na szczyt ufff. Poprzednio deptałyśmy 304 schody, które czuję w nogach do dziś. Dzieci stwierdziły, że z mamą są najlepsze wycieczki. A gdy zgłodniały zamiast do McD.. poszłyśmy do Jacka i Agatki na schaboszczaka z ziemniaczkami i surówką z marchewki. Dzieci były zaskoczone, że w takim barze co wygląda jak stołówka z dawnych lat można zjeść za małe pieniądze i tak smacznie :)

Mam nadzieję, że nie zanudziłam Was wrocławskimi wynurzeniami.

Spacerować po Wro jeszcze będziemy. A gdzie nas jeszcze wiatr zawieje? Kto wie?

Pozdrawiamy serdecznie. Cała nasza wesoła, babska zgraja.

Niebieska

Jest, jest, jest. W zeszłym tygodniu w powijakach a dziś poszła ze mną do pracy. Moja nowa niebieska bluzeczka.

Włóczka: Mondial Soft Bamboo

Wzór: własny

Druty: KP 4,5mm

Włóczka została zakupiona w celu odgapienia od Makunki sweterka, ale coś mi nie szło więc sprułam i udziałam bluzeczkę.Szkoda tylko, że tak późno ją zrobiłam. Upały się skończyły a bambusik jest idealny na takie lato. No nic będzie idealna na przyszły rok.

Zdjęcia kiepskie bo na babie. Fotograf znów w rozjazdach a ja sama sobie zdjęć nie potrafię zrobić ehh

A co jeszcze?

Dalej się czyta  Niemiecki bękart a robi się… raczej męczy się chusta Echo Flower. Z każdym rzędem jakby bardziej pod górkę ehhhh ale zmęczę dziada jakoś powoli.

Niebieska robótka to Airflow dla Majci. Też jakoś opornie mi idzie. Może to przedurlopowe zmęczenie czy co?

co środowo

Na wstępie chcę bardzo podziękować za wszystkie przemiłe słowa pod poprzednim wpisem. Sprawiły mi ogrom radości.

A teraz jak co środę (uuu zaczynam widzieć progres, że środowe wpisy powstają regularnie) z miłą chęcią przedstawię co w trawie piszczy.

Jak widać na załączonym obrazku czyta się powoli “Niemiecki bękart” – no lubię tą serię i nic na to nie poradzę :) i idealnie pasuje do komunikacji miejskiej.

Sweterek wg wzoru Makunkowego został spruty do zera. Coś nie szła mi robota i nie miałam do tego serca. Tak od niechcenia nabrałam oczka i robi się taka zwykła letnia bluzeczka. Planuję dziurki od góry potem lewusem do dołu no i na dole chyba też będą dziurki ażurki. Robi się z głowy bez liczenia, bez wzoru, całkiem lajcikowa robótka.

Na froncie także powoli – oj bardzo powoli powstaje chusta z Holsta. Jeszcze tylko dwa powtórzenia kwiatuszkowego wzoru i będziemy kończyć juuupi :) a jeszcze cały jeden moteczek nawet nietknięty.

Jest jeszcze gotowa rzecz z wiśniowej farbowanki, ale o tym później – po publikacji wzoru ;)

Serdecznie pozdrawiam tych co jeszcze przed urlopem tak jak ja i tych którzy już się wyurlopowali. Buziaki i miłego wieczoru życzę wszystkim.

Seiklus Shawlette

Z przyjemnością chciałbym zaprezentować moją nową chustę. Wzór testowany dla Justyny Lorkowskiej. Robi się bajecznie szybko i przyjemnie. W sumie jakbym miała jeszcze jeden moteczek koralowej włóczki to zrobiłabym większą bo tak mi się miło robiło.

wzór: Seiklus Shawlette by Justyna Lorkowska

włoczka: madelinetosh tosh sock

druty: 4,5mm

 

Po tych strasznych upałach miło jest zaczerpnąć chwilki oddechu w takiej pogodzie. No i w nocy śpi sie lepiej. Jest wreszcie czym oddychać. :)

A poza tym jestem niesiona falą szczęścia po ostatnich ciężkich miesiącach. W połowie maja lekarz na rutynowej wizycie ginekologicznej wybadał u mnie guzek w piersi. Nie muszę chyba pisać jakie miałam myśli w głowie posiadając silne obciążenie rodzinne. Badania, badania, wizyty, onkolog, chirurg onkologiczny, biopsja i w efekcie wynik. Nic groźnego, co pół roku kontrola usg. Juuuuupi. Czyli warto się badać i dociekać bo nie wszystko od razu musi być rakiem :) ale ile mnie to nerwów kosztowało to już moje.

Życzę miłego wieczoru. Ja dziś śpię spokojnie :)